Ze spoelde aan bij een traiteur/restaurant, waar prachtige grote vissen met glinsterende ogen in de vitrine net uitgesparteld lagen. Hier ontlook haar liefde om tongstrelende gerechten te maken, en ze snakte naar meer kennis.
Door haar cum laude behaalde diploma’s en na vele hand en pan diensten had ze weer duiten op zak waardoor ze op reis kon naar sprookjesachtige verre oorden, alwaar ze bij onverstaanbare koks, de kunst af kon kijken, om zo de sterren van de hemel te koken.(opscheppen is een kunst, smakelijk opdienen een gave!)
Tijdens haar adembenemende tochten en talloze omzwervingen bleven er geweldige vondsten aan haar vingers plakken, die nu staan te pronken, of wachten op een nieuwe bestemming… Al deinend in onmogelijke kleine keukens en stormend tijdens grote cateringen van artiesten, die gelukkig werden van haar eten, vergaarde ze erkenning en waardering.
Uiteindelijk belandde ze in een klein dorp waar de mensen bij haar thuis met de “neus in de boter” mochten vallen.
Maar omdat ze gek is… (ook) op verandering… van spijs doet eten, haar liefde voor het zoeken naar, en het vinden van nieuwe schatten, een gelukzalig gevoel krijgt van de zee, meeuwen, haaien, wolkendekens, schavuiten, zeeschuimelarij en zeemeermannen die nergens blijken op te duiken, besluit ze zelf beelden vast te leggen om haar eigen zintuigen nog meer te prikkelen en zich verder te kunnen ontwikkelen…
En zo ontstond: Neus in de Boter, waar u zich kunt laten meevoeren en onderdompelen in een stroming van zoet zilte zintuigen…